Specificaties en advies:
Fotoresolutie
De resolutie van foto’s wordt aangegeven met megapixels, afgekort Mpx. Over het algemeen neemt men aan dat bij meer megapixels een betere kwaliteit geleverd wordt. Een kleine vergissing, want dit is niet het geval. 10 megapixels moet in principe voldoende zijn voor amateurfotografen. Camera’s met een nog hoger aantal leveren wel meer voordelen op, maar deze voordelen zijn vooral voor de professionele fotografen merkbaar. De 2 grootste voordelen van extra megapixels hebben te maken met het extra detail. Het 1e voordeel is dat een camera met veel megapixels meer gegevens kan registreren. Kleine details in foto’s worden zo beter zichtbaar. Het 2e voordeel merk je met het uitvergroten van foto’s. Je zal merken dat de foto aan minder kwaliteitsverlies lijdt tijdens het vergroten. Ben je van plan een camera met veel megapixels te kopen? Vergeet niet dat je geheugenkaart dan sneller vol raakt.
Videoresolutie
1920x1080 (Full-HD)
Full-HD is de meest voorkomende resolutie en bestaat uit 2 miljoen pixels. Het is de standaard revolutie van vele streamingsplatformen en van de televisie’s.
3840x2160 (UHD)
Beelden in UHD bestaan uit meer dan 8 miljoen pixels. UHD is dus 4 keer zo scherp als Full-HD. Het verschil begin je pas te merken op beelden van 40 inch. Waar je wel om moet denken is dat zowel de televisie als bron UHD moet ondersteunen om beelden in UHD te bekijken, maar dat zijn zorgen voor het aanschaffen van een nieuwe TV.
4096x2160 (DCI 4K)
4K video is momenteel het scherpste standaard beeldmateriaal. Deze kwaliteit van 4096x2160 wordt met name gebruik in de bioscoop. Op gewone schermen is het verschil met UHD ook niet echt te zien. Het verschil met UHD zit hem in de breedte, omdat bioscoopdoeken vaak breder zijn. In de televisiewereld wordt dan ook vaak geen onderscheidt tussen UHD en 4K gemaakt. Maar voor camera’s is dit natuurlijk niet het geval. En als jij in de beste kwaliteit wil filmen is 4K een must have.
Beeldsensor
De 2 meest voorkomende beeldsensoren bij Spiegelreflexcamera’s zijn Full frame en APS-C. Het verschil tussen deze 2 zit in de grote. Een full frame beeldsensor is de grootste. Dit soort sensoren zijn ook in staat meer beeld vast te leggen. Full frame sensoren zijn over het algemeen ook duurder.
Full frame
Full frame cameralenzen leggen een groter gebied vast. Je kan hierdoor beelden uitvergroten zonder al te veel kwaliteit te verliezen. Grotere sensoren hebben ook minder last van ruis. Er zitten vaak evenveel cellen op een kleine sensor als op een grote. Bij de grotere sensor hebben de cellen meer ruimte. Ze verstoren elkaar zo niet. De cellen stellen zo makkelijker de juiste som van helderheid en kleur af.
APS-C
APS-C staat ook wel bekend als de “cropped-sensor”. Dit is omdat de sensor minder beeld vastleg dan zijn tegenhanger, de full frame. Dit soort sensoren komen het meest voor bij de spiegelreflexcamera. Over het algemeen stabiliseren APS-C-camera’s met standaard stabilisatiefunctie beter dan full frame camera’s. Dit komt omdat de sensor kleiner is en de camera een kleiner gebied hoeft te stabiliseren.
Video framerate
Wanneer je gaat filmen kom je ongetwijfeld in aanraking met de video framerate, oftewel het aantal beelden per seconden dat een camera kan filmen. Voor films is 24 frames per seconde (FPS) de standaard. Veel mensen denken dat je betere kwaliteit krijgt bij hogere frames, dat hoeft niet altijd zo te zijn. Films houden 24 frames aan omdat een hogere FPS onnatuurlijk aanvoelt. Waar je goed op moet letten is de verhouding tussen het aantal beelden per seconden en de sluitertijd. De sluitertijd moet altijd hoger dan of gelijk zijn aan de frame rate. Anders krijg je gedupliceerde frames: de camera kopieert frames om de gaten op te vullen. De vaste regel die men hanteert om dit probleem te voorkomen: dubbele sluitertijd ten opzichte van de frame rate. Met welke FPS-instelling moet jij filmen? Er zijn meerdere mogelijkheden voor het instellen van de FPS. Je kan met een hoog of laag aantal beelden per seconde filmen. Hier onder staat een rijtje van veel gebruikte framerates en wat dit met videomateriaal doet:
1-15 FPS
Wordt gebruikt wanneer je videobeelden wilt versnellen en daarbij een motion blur effect (bewegingsonscherpte) wenst te creëren. Een motion blur effect zorgt ervoor dat tijdens een versnelling de achtergrond vervaagt.
24 of 25 FPS
Dit is de standaard framerate. Bij het produceren van films, filmen van dialogen en het vastleggen van landschappen is deze framerate het meest populair.
30 FPS
Vaak worden video’s in deze framerate geschoten om de video te versoepelen. De beelden zet men om naar 24 frames, zodat het natuurlijke gevoel van video terugkomt terwijl de film wel soepel blijft.
48-60 FPS
Wanneer je beelden wilt vertragen om een standaard slow motion video te maken gebruikt men 48 tot 60 FPS. De slow motion die je in muziekclips, op televisie en in films ziet zijn het resultaat van deze framerate.
90-120 FPS
Al wil je beeld echt heel traag afspelen, dan gebruik je deze framerate. Denk aan een filmscene waarin iemand iets laat vallen en de tijd zover vertraagt, dat de video bijna tot stilstand komt.
180+ FPS
Deze framerate gebruikt men bij het maken van een super slow motion. Veel camera’s zijn niet instaat om met zo’n hoge framerate te filmen.
ISO-waarde
De sensors gevoeligheid voor licht duidt men aan met de ISO-waarde. De sensor van de camera bestaat uit meerdere kleine sensortjes, de cellen. Bij een tekort aan licht hebben de cellen moeite om de goede kleur en helderheid te bepalen. Zo ontstaat er ruis. Een hoge ISO-waarde gebruik je om foto’s te maken of te filmen bij minder licht, bijvoorbeeld in de avond. De cellen worden versterkt, waardoor ze beter in staat zijn de bijbehorende kleur en helderheid vast te stellen. Maar als zo’n cel hier dan toch moeite mee heeft en ruis veroorzaakt, wordt de ruis zelf ook versterkt. De ISO-waarde op een camera kan van 50 tot 3200/6400 variëren. Het is aannemelijk dat niet iedereen weet op welke waarde de ISO afgesteld moet worden. Gelukkig zijn er een paar vuistregels die jou hierbij kunnen helpen.
Regel 1:
Maak je foto’s of film je vanaf een statief? Je kan de sluitertijd hoger zetten. Je hoeft hierdoor de ISO niet meer zo hoog te zetten in geval van een lichttekort.
Regel 2:
Wanneer je het f-getal (diafragma) lager zet valt er meer licht op de camerasensor. Ook nu zal het niet nodig zijn je ISO hoog te zetten.
Regel 3:
Als je een foto met flits maakt, wordt er al extra licht gecreëerd. Wederom kan de ISO op een lage waarde blijven.
Regel 4:
Wanneer je niet van plan bent de foto of video uit te vergroten, is een beetje ruis niet erg. Een klein beetje ruis valt namelijk alleen op wanneer je inzoomt op de foto of video.
Regel 5:
Het kan zijn dat je wat ruis in je foto wilt. Zet je ISO hoger totdat je vanzelf het gewenste aantal ruis in jouw beeldmateriaal krijgt.
Normale foto’s schiet je op een waarde van 100. Bij donkere foto’s kom je niet vaak hoger dan 400 of 500. De hogere waarden zoals 1600 of 3200 zijn wat overdreven en pas je alleen in hele specifieke situaties toe. Vergeet nooit voordat je gaat fotograferen of filmen je ISO-waarde te controleren. Als je onbewust veel ruis in jouw foto’s hebt, kom hier vaak pas later achter vanwege de kleine cameradisplay.
Uitleg camerafuncties
Bulbfunctie
De bulbstand of bulbexposure, is een populaire camerafunctie voor het fotograferen van de sterrenhemel, een snelweg of vuurwerk. De bulbfunctie maakt het mogelijk om je sluitertijd langer dan 30 seconden aan te houden. Maar voordat we hier verder op in gaan, wat betekent sluitertijd en wat doet sluitertijd met het beeld? Sluitertijd is de tijd dat het licht op je beeldsensor valt, ook wel bekend als belichtingstijd. Voor de sensor zit een klepje, de sluiter, die open- en dichtgaat wanneer je een foto maakt. Zo kan jouw camera beelden registreren. De duur van de sluitertijd is belangrijk. Bij een korte sluitertijd leg je een moment vast. Het beeld wordt als het ware bevroren. Wanneer je een langere sluitertijd gebruikt leg je een beweging vast. Denk aan foto’s van een snelweg met rijdend verkeer. Herken je de foto’s waar je geen auto’s, maar alleen strepen van de koplampen en achterlichten ziet? Dit zijn de foto’s met lange sluitertijd. De camera heeft een beweging vastgelegd in één afbeelding. De bulbfunctie zorgt ervoor dat je foto’s met extreem lange sluitertijd kan maken, maar waar dient dit voor? 30 seconden is simpelweg niet altijd genoeg om het gewenste effect te verkrijgen. Het fotograferen van de sterrenhemel is hier het perfecte voorbeeld voor. Een ster doet er vanuit ons perspectief langer dan 30 seconden over om zich van het linker- naar de rechterbeeldhoek van je camera te verplaatsen.
Je weet nu hoe de bulbfunctie in zijn werk gaat en waarvoor het dient. Het is echter ook handig om te weten hoe deze stand geactiveerd wordt. Dit werkt niet bij elke camera hetzelfde, maar de meeste hebben een speciale knop.Na enkele keren klikken kan je waarschijnlijk een sluitertijd van 30 seconden instellen op jouw camera. Als je dan nog een keer klikt gaat de camera automatisch naar de bulbstand. Nu kun je, handmatig, de sluiter zolang openhouden als je wilt. De button op de camera die je hiervoor gebruikt, heet de ontspanknop. Laat je deze los dan gaat de sluiter weer dicht. Voordat je enthousiast gebruikt maakt van de bulb exposure, is het belangrijk dat jij je camera op een statief hebt bevestigd. Ook moet de beeldstabilisatie uitgezet worden indien deze aanstaat. Het is namelijk niet de bedoeling dat je camera beweegt tijdens het nemen van een “bulbfoto”.
Dioptrische correctie
Wanneer je door de zoeker van een camera kijkt kan je geconfronteerd worden met onscherp beeld. Dit gebeurt met name als je bij- of verziend bent. Een groot deel van de camera’s is uitgerust met een oplossing voor dit probleem. Deze camera’s zijn voorzien van een klein wieltje. Als je hieraan draait kan het beeld door de zoeker scherp gesteld worden. Dit noemt men dioptrische correctie.
Hotshoe
Hotshoe is de benaming van het metalen plaatje bovenop de camera. Dit plaatje wordt gebruikt om externe accessoires vast te maken. De Hotshoe maakt zelf elektronisch contact, dus er is geen bedrading nodig. Met de Coldshoe kan je ook accessoires bevestigen. Er wordt alleen geen elektronisch contact gemaakt. Je hebt dan dus bedrading nodig om hulpmiddelen aan te sluiten. Onder andere microfoons, flitsers en zelfs GPS-systemen kunnen via de Hotshoe aan een camera bevestigd worden.
Histogram
Bijna alle moderne camera’s kunnen een histogram op de display weergeven. Een histogram gebruik je om betere foto’s te schieten. Het is alleen spijtig dat de meeste mensen geen idee hebben hoe je zo’n histogram afleest en wat je met de informatie kan doen. Daarom deze korte uitleg:
Het histogram op de display van een camera is weergeven in de vorm van een berg. Per foto verschilt deze berg. Op de histogram zie je de lichtverhouding van de betreffende foto. Dit wordt verbeeld met behulp van een x-as (de horizontale lijn) en een y-as (de verticale lijn). De linkerkant van de x-as verteld over het donkere gedeelte van de foto en de rechterkant het lichtere gedeelte. Op de y-as vind je allemaal gekleurde puntjes. Deze geven aan hoeveel pixels er licht, donker of neutraal zijn. De binnenkant van de berg is gekleurd met grijze pixels. Staat de berg naar links op de histogram en zijn er veel gekleurde puntjes aan de rechterkant? Dan heb je misschien wel per ongeluk een onderbelichte foto genomen. Dit hoeft natuurlijk niet waar te zijn. Uiteindelijk gaat het erom wat voor foto jij wilt maken. Het histogram is slechts een verzameling van gegevens om een nauwkeurig lichtbalans te vinden.
PictBridge
De meest gangbare methode voor het direct afdrukken van afbeeldingen doet men met PictBridge. Een printer kan foto’s van een camera direct afdrukken indien de 2 op elkaar zijn aangesloten. Dit kan door de camera met een USB-kabel of Bluetooth aan te sluiten op een printer. Beide apparaten moet wel PictBridge ondersteunen.
